الگری و ساختن تك امیدِ فوتبال ایتالیا
 |
روزنامه گازتا دلو اسپورت ایتالیا به مناسبت هشتادمین سالروز تولد اوجنیو فَشتی مدافع سابق یوونتوس در فصل 1960‐1961، گفتگویی با او انجام داده كه گزیده‌ای از آن به شرح زیر است:
یوونتوس؟
یوونتوس همواره پیروزی دیدارهای بزرگِ فراوانی بوده است؛ چراكه آنها همیشه دیواری نفوذناپذیر در خط دفاعی‌اش دارند. آنها از معدود تیم‌هایی هستند كه ساختن دیوار بتونی جلوی دروازه‌شان حتی با سه نفر را هم بلندند. به نظر من تاریخ فوتبال تاكنون سه مدافع بزرگ را در خود دیده است؛ فرانتس بكن‌بائر، دانیل پاساره‌لا و گائه‌تانو شیره‌آ كه از قضا آخری یكی از ستونهای دفاعی یوونتوس بود.
نقطه ضعف فوتبال ایتالیا؟
میانه میدان! فوتبال ایتالیا در خط هافبك به بازیكنی مثل آندره‌آ پیرلو نیاز دارد. فانتزی‌بازی كه بدون تعلل توانایی انتقال توپ از خط دفاعی و میانی به حمله را در هر حالی حتی فشار دارد. بازیسازی كه توپ در زیر پاهای او از وسط زمین به سمت چپ و راست تقسیم می‌شد. در حال حاضر نیكولا باره‌لا هافبك جوانِ جنوا را در مسیر بازیكنی مثل پیرلو می‌بینم.
پدیده فعلی فوتبال ایتالیا؟
به شخصه در بین بازیكنان جوان ایتالیا تنها فدریكو برناردسكی را در قامت یك استعداد كه پتانسیل تبدیل شدن به ستاره‌ای كارگشا برای فوتبال ایتالیا را دارد می‌دانم. امیدوارم به زودی برناردسكی‌های بیشتری را در فوتبال ایتالیا شاهد باشیم.
الگری؟
بهترین مربی ایتالیا در سالهای اخیر. سازگاری و مواجهه سازنده او بازیكنان جوان و ساخت یك یوونتوس در بالاترین سطح و ساختن تك امیدِ فوتبالی ایتالیا در سالهای افولش دستاوردی ارزشمند از سوی او بوده است.
دی‌فرانچسكو؟
او همیشه در جستجوی سیستم‌ها و سبكهای جدید است و این ویژگی روزی او را یكی از بزرگان خواهد كرد.
كونته؟
سرسخت و با كیفیتی بی‌نظیر و عالی.
ساری؟
یك مربی سخت‌گیر و منضبط؛ با دیسیپلینی خاصِ خودش.
آنچلوتی؟
مربی كه می‌داند چگونه باید تیم‌های تحت هدایتش را برنده كند.
